Stres w pracy ma miejsce wtedy, kiedy pracownicy (a czasami także przełożeni) czują dyskomfort psychiczny wywołany warunkami lub zadaniami. Zwykle stres towarzyszy nam, gdy wymagania stanowiskowe zaczynają przekraczać nasze możliwości.

Stres aktywuje w człowieku stan: „walcz albo uciekaj”. Z tego powodu wzmaga się działanie wszelkich układów wewnętrznych (krwionośnego, trawiennego, nerwowego itp.). Wydzielanie m.in. adrenaliny i kortyzolu jest zwiększone, co powoduje wzrost ciśnienia krwi, przyspieszenie akcji serca, oddechu oraz zwiększenie wydolności fizycznej. Osoba w stresie nie zwraca uwagi na inne aspekty niż czynnik stresujący. Odczuwa lęk, a czasem nawet złość. Jest pobudzona, niecierpliwa i może przejawiać agresję.

Gdy wymagania stanowiskowe są dostosowane do umiejętności danej osoby, a także istnieje możliwość korzystania z wiedzy współpracowników, problemy są szybko rozwiązywane, więc stres także szybko odchodzi. Człowiek uczy się nowych rzeczy i nowych sposobów radzenia sobie z problemami. Taki stres bywa motywujący i pozytywny.

Gdy jednak zadania nas przerastają i stres towarzyszy ciągle, nasze organizmy cały czas znajdują się w stanie gotowości do walki lub ucieczki. Stres taki, czyli długotrwały może doprowadzić do wyczerpania fizycznego i psychicznego organizmu, chorób a nawet wypalenia zawodowego. Pogarsza się efektywność, człowiek staje się niechętny zmianom i częściej ulega wypadkom.

Na stres najbardziej narażone są osoby młode, niedoświadczone, o krótkim stażu pracy, lękliwe, w podeszłym wieku, mające problemy poza pracą, a także osoby niedopasowane do stanowiska. Przyczyn stresu w pracy może być wiele, należy jednak je rozpoznawać i przeciwdziałać nim.